“Geen normaal gesprek mogelijk met je kind? Zit je met je handen in het haar? Altijd ruzie in huis? Het kan ook anders. Lees dit boek, volg het 5-stappenplan dat de auteurs in de praktijk hebben getest en je haalt de zon weer in huis. Opvoeden was nog nooit zo eenvoudig.” Wat heerlijk, denk ik als ik het artikel in het gerenommeerde opvoedblad lees, een boek dat als een gebruiksaanwijzing de weg wijst. Dat de oplossing is voor alle geruzie waar ik dagelijks mee worstel. Wat bijzonder dat er mensen zijn die universeel werkende mechanismen weten uit te denken die op elk kind en op elke ouder toepasbaar zijn.
Eerder hebben Gordon, Positief Opvoeden, Popov, Geweldloze communicatie, Nanny Frost, Natuurlijk ouderschap, How2Talk2Kids, RET voor ouders en zelfs managementgoeroe Steven Covey met zijn De zeven eigenschappen voor effectieve families het wiel al uitgevonden. Bij het consultatiebureau kun je de cursus met de bemoedigende titel Opvoeden: zo! volgen. Allemaal presenteren ze hun methode als dé manier die werkt. Eeerlijk is eerlijk, allemaal hebben ze wel iets. Maar maken ze de gouden bergen die ze beloven waar? Of ben ik een domme falende ouder als die ultieme methode bij mij niet blijkt te werken?
Het doet me denken aan de dieetgoeroes die hele bevolkingsgroepen in hun greep hebben. Maar het enige dat echt werkt is je bewust worden van wat je eet. Bereid zijn te kijken naar je gedrag en oefenen totdat je een ons weegt om te luisteren naar de signalen die je lijf afgeeft. Soms kunnen diëten je een stukje op weg helpen. Maar zoals de consumentenbond al aangeeft, let op:
Uitvoerbaarheid: sommige diëten zijn leuk verzonnen, maar praktisch/sociaal onuitvoerbaar.
Balans: diverse diëten zorgen voor een onevenwichtig of slecht eetpatroon. Ongezond!
Volhouden: strenge en eentonige diëten kunnen effectief zijn, maar erg lastig vol te houden.
Waar leren ouders dat leren opvoeden begint bij zorgvuldig kijken en luisteren naar ieders aandeel? Al doende zoeken naar wat bij jou en bij je kind past? Er is geen recept voor dé goede aanpak, laat staan dat er één methode is die altijd en voor iedereen werkt. Het zou een hoop teleurgestelde mensen voorkomen als we bereid zijn om dat onder ogen te zien.
Hoop weer wat meer te schrijven nu ik het definitieve manuscript (in september in de boekwinkel verkrijgbaar) van IJskastmoeder heb ingeleverd. Verheug me erop ook weer aandacht voor ‘gewone ouders’ te hebben ;-)
Metamama, ben superbenieuwd naar jouw product. Hou je me op de hoogte? En ja, mensen zijn opgebouwd uit zelfde bouwstoffen, maar geen mens is gelijk. Hoe zou het mogelijk zijn, dat er een allesomvattende opvoedingshandleiding zou bestaan? Ook al kies ik persoonlijk liever voor het woord begeleiding in plaats van opvoeding. Oren en ogen openhouden en veel met elkaar praten, spreken en luisteren, zou mijn advies zijn.
Een vriendin van mij heeft een zoontje dat ‘niet spoort’ (volgens de familie)
Veel te veel verwend, toen hij klein was mocht alles.
Altijd de grenzen zoeken en overschrijden, volstrekt niet luisteren naar wie dan ook, dus, een boek gekocht met de handleiding voor dat soort kinderen.
Daarna een ander boek, en nog een, enz…..
Op een gegeven moment ging het jong blijkbaar echt te ver, en moeder die een van de boeken toevallig in de hand had, (een lekker dikke met een hard kaft) geeft de jongen daarmee een lel, dat de wijde omgeving het in Keulen dacht te horen donderen.
De jongen is sindsdien een stuk beter hanteerbaar.
Dus JA, ik geloof wel in dat soort boeken.
ach ja, al die boeken en adviezen. :)
“je haalt de zon weer in huis” ….. alleen al zo’n tekst zou mij direct doen afzien van het willen lezen van zo’n boek. Was alles maar zo simpel. Het is individueel maatwerk.
Hartelijke groet, Coby
dag Thera, leuk dat je nieuwsgierig ben naar het boek, het komt nu echt dichterbij. Begeleiden, opvoeden, zelf vind ik grootbrengen een erg mooi woord maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om wat je doet (of laat). En hoe dat bij je past.
@Ate, ook een manier, niet in erg veel boeken terug te vinden overigens. Voor die vriendin lijkt het me erg lastig dat haar familie vindt dat haar zoontje niet spoort en ze blijkbaar zo goed weten hoe het moet als stuurlui aan de wal.
hee BB, typisch een reactie van een moeder vol zelfvertrouwen ;-)
dag Coby, mm, ben ik dan toch ongeschikt als reclametekstschrijver? Nee, ik deel je mening van harte, ik heb zo schoon genoeg van al die buitenkantoplossingen. Ik leer ouders liever nadenken over het ‘waarom’.
Zelf voed ik op volgens de Lisette-methode. Volgens mij zijn er even veel opvoedmethoden als ouders.
Poeh nou inderdaad! Ik zou willen dat er zo’n handleiding bestaat!
Weet je wat helemaal vreselijk is? Als je net een hele klas in bedwang hebt en je hebt net je vreselijkste juffengezicht op gezet (kan ook moedergezicht zijn) dat echt in geen enkel pedagogisch plan past en er komt een Hele Ervaren Juf de klas binnenlopen en NET dat ene kind wat richting ADHD neigt heeft nog een diabolo in z’n hand…
“Dat lijkt me nou niet zo handig voor hem, denk je wel? Hee, lach eens! Ze eten je niet op!”
GRRRRR!!!
Metamama, ik heb ook gewoon een beetje geluk gehad. Mijn kinderen zijn gezond, geen adhd of iets dergelijks en we hebben weinig geldzorgen. Dat scheelt ook.
Tjemig, al in sptember !
Je bent vast reuze trots !
Wanneer kom je bij DWDD of P&W, of hoe die praaatprograama’s ook mogen heten ? : )
Enne, goed blog.
Ben het natuurlijk helemaal met je eens.
Van de week weer een dame gezien die van één of ander onverlaat geadviseerd had gekregen om voorlopig maar geen brood te eten, want daar zaten zoveel koolhydraten in.
Ze hield dit nu tandenknarsend 6 maanden vol.
Hoe ze dit tot haar tachtigste dacht vol te houden kon ze me niet antwoorden.
Altijd als een handleiding wordt aangeprezen met ‘X was nog nooit zo eenvoudig’ (vul voor X in: opvoeden, afvallen, schrijven, fietsenmaken, fotograferen, whatever) gaan mijn haren recht overeind staan en wordt mijn argwaan tegenover handleidingen bevestigd. “Gebruiksaanwijzingen”, zegt mijn zoon, “zijn voor watjes”. Ik vrees dat we al die dingen vooral leren door te experimenteren.
Natuurlijk bestaat er geen haarlemmerolie, zeker niet bij opvoeden. Daarom probeer ik, samen met een aantal anderen, producten te bedenken die het gezin zélf in staat stellen meer kwaliteit en verbinding te krijgen. Want vrijwel iedereen heef die vermogend. Ze komen het best naar voren als je ze ín de eigen context aanspreekt. Aan de keukentafel dus!