Jeuktaal

De mensen die een luizenprotocol moeten opschrijven zijn niet te benijden. Die wriemelende beestjes tussen de haren, achter de oren en in de nek veroorzaken bij de meeste mensen enorme jeuk. Alleen al als je eraan denkt, krijg je de neiging even op je hoofd te krabben. Toch? Voel je het al kriebelen? Kun je nagaan hoeveel fantoomjeuk je krijgt als je er een heel protocol over moet schrijven…

Het is boeiend hoe ongemerkt sturend taal kan zijn. In de gezondheidszorg is daar de laatste tijd veel aandacht voor. Onderzoek laat zien dat als je mensen vooraf vertelt dat iets pijn gaat doen, zij ook echt meer pijn ervaren. Als artsen en verpleegkundigen hun taalgebruik aanpassen en woorden met negatieve associaties vermijden (zoals pijn, prikken, branden, stinken enzovoorts) blijken medische handelingen comfortabeler voor patiënten te zijn, en ook beter te verlopen. [...] Lees verder

4e druk IJskastmoeder

Na drie drukken vond Uitgeverij Lannoo het mooi geweest. Maar ik verkoop IJskastmoeder nog altijd (minimaal) wekelijks en krijg veel mailtjes van ouders die zich er zo door gezien en geholpen voelen. Dus vond ik het jammer als het boek niet meer verkrijgbaar zou zijn. De vierde druk is daarom verschenen bij Humm Publishing. Meteen ook maar even alle info en links geactualiseerd, het boek 5% groter gemaakt (op veler verzoek de letters een half puntje erbij), zonder zijflapjes (jammer). Te leen in de bieb, te koop bij oa www.meeleefkaartjes.nl en natuurlijk ook bij bol.com (maar dan hou ik er een stuk minder aan over…). [...] Lees verder

Opties

‘Jemig, kijk deze nou, dat is toch te belachelijk voor woorden. Hoe kan je zoiets doen?’ zegt mijn dochter terwijl ze een tiktokfilmpje aan haar zus laat zien waarin een vader de buggy laat wegrollen en dat maar nét goed afloopt. ‘Die is echt de weg kwijt’ beaamt de jongste eensgezind. ‘Misschien had ie slecht geslapen omdat zijn kinderen aan het spoken waren, of had ie nachtdienst maar moest zijn vrouw naar haar werk en hadden ze geen oppas en moest hij daarom meteen door, of hij was afgeleid door iets buiten beeld dat je niet kan zien, of verzin nog maar wat opties die het ook kunnen verklaren dan alleen maar ‘die is stom’, corrigeer ik mijn kinderen in hun automatische aannames. [...] Lees verder

Dichtopdracht

Onlangs heb ik de stoute schoenen aangetrokken om een cursus poëzie schrijven te gaan volgen bij Ingmar Heytze. Met als inzet om te onderzoeken of poëzie ook onderdeel van mijn gereedschapskist kan worden, om psychologie van ouderschap in de spotlight te zetten.

Ik werk aan een serie gedichten rond een ouder van een depressieve/suïcidale jongvolwassene. Een perspectief dat nogal eens onzichtbaar is bij professionals. Toen ik in een oproep van de organisatoren van de Talkshow 113 Netwerk Ziekenhuizen zag dat ze openstonden voor suggesties heb ik met knikkende knieën een paar van mijn teksten toegestuurd. Dat kreeg vervolgens een onverwachte wending; ze vroegen me of ik een gedicht in opdracht wilde schrijven om de Talkshow op 15 november mee af te sluiten. [...] Lees verder

Op naar de herfstvakantie

screenshot nieuwsbrief samenwerkingsverbandHet Samenwerkingsverband Utrecht Primair Onderwijs  (stad) heeft mij als luis in de pels gevraagd om oudervriendelijk denken en werken hoog op de agenda te houden. Eervol. En nuttig. Ben ook nieuwsgierig naar hoe dat gaat uitpakken. Voor de nieuwsbrief zal ik in elk geval regelmatig columns schrijven. De eerste vind je hier: Op naar de herfstvakantie [...] Lees verder

EditieNL

Geïnterviewd door EditieNL over de vraag of een stiefmoeder wel of niet mama mag worden genoemd (daarover speelde een rechtszaak in Haarlem) en hoe dat voor de biologische moeder voelt. Heb geprobeerd niet te kiezen, genuanceerd te zijn en toch quotable te blijven…

Juist als dit soort dingen spelen zie ik het als mijn taak om de blik te verruimen. Om op zoek te gaan naar de onderliggende vragen en kwesties. De kans is immers groot dat het niet om dat ene woordje ‘mama’ gaat. Het gaat bovendien niet om goed of fout of waar je recht op hebt. Het gaat over goed doen, voor het kind én voor de (stief)ouder(s).

Mij lijkt dat deze vraag dan ook niet bij een rechter thuishoort en ik vind het jammer dat hij/zij zich tot een uitspraak heeft laten verleiden. [...] Lees verder

Podcast voor Mama Baas

Tine de Donder maakt voor de Vlaamse community Mama Baas een podcastserie waarbij ze mensen over uiteenlopende onderwerpen interviewt om kennis over te dragen en ouders van kinderen tot zes jaar een hart onder de riem te steken. Samen gingen we in gesprek over de beginjaren met mijn oudste (dat was even graven, haha), hoe we erachter kwamen dat er sprake was van autisme en welke impact dat had op ons als verse ouders. Nieuwsgierig? Je kunt de podcast onder andere hier beluisteren.

 

Het boek IJskastmoeder waarnaar verwezen wordt in de podcast: https://www.meeleefkaartjes.nl/product/ijskastmoeder/ [...] Lees verder

Interview met Noëlle Pameijer voor Balans Magazine

Voor mijn rubriek Onder Ouders in het magazine van Oudervereniging Balans interviewde ik kinderpsycholoog, en grondlegger van handelingsgerichte diagnostiek en handelingsgericht werken, Noëlle Pameijer over haar eigen ouderschap. Het werd een mooi gesprek over het zoeken naar een balans tussen zorgen maken en vertrouwen hebben.

‘Ik heb lang gedacht dat ik mijn kinderen op van alles kon voorbereiden in het leven. Maar uiteindelijk is dat een illusie van controle. Het loopt toch anders. Vertrouwen geven blijkt werkzamer dan hypothetische situaties oefenen. Achteraf had ik me misschien wat minder zorgen moeten maken en meer vertrouwen moeten hebben.’

Op de site van Balans lees je het hele interview, of bekijk de de pdf van Balans Magazine. [...] Lees verder

Bwa-pl

Wij bereikten
na een tocht door een druipend bos
het Randmeer.
Het was alsof een slapende haar ogen opende
en ons kende.
Jij zal voorop.
Ik legde mijn hand
op de warme kokosnoot van je schedel.
Het licht keek ver je ogen in.
Ik zei: dit nu is water.
Wa-ter.
Wa-ter zei ik nog een keer.
En jij zei bwa-pl.
Je zei het nog een keer.
Het was zeker, zoontje van mij,
dat wij hetzelfde niet begrepen.

Willem Jan Otten (1951)
Uit: Het was missen op het eerste gezicht (1994) [...] Lees verder