Huisbezoek (columnwedstrijd)

Einde van de dag, ik ben moe. Nog even de kinderen in bed gooien en dan is de tijd aan mij. “Kom op wijffies, naar boven, hoogste bedtijd.” Ik sta al met één voet op de trap en dan pas merk ik dat niemand mij volgt. “Hallo, contact?!” Twee meisjes gekluisterd aan de buis geven geen sjoege. Ik plaats mij in hun gezichtsveld, pal voor de TV. ‘Hee, niet doen. Toe nou mam, dit is echt heel leuk, alleen dit nog even.’ Jajaja, dit nog even, dat nog even, niks niet meer, klaar nu. Ik zet de TV uit en jaag het spul naar boven. ‘Mama, wil je me dragen?’ probeert Estelle van zes. Maar ik wil niet, bovendien ben ik bang dat mijn spieren het begeven halverwege de trap want ik ben echt doodop na een lange werkdag die om half drie naadloos over ging in de zorg voor de kinderen. [...] Lees verder