Maatwerk

Op het schoolplein is een oploopje: een kluitje moeders in verhitte discussie. ‘Het kan zo niet langer, en als de directeur niks doet moeten we…’, vang ik op als ik gehaast langsloop om mijn kind (bijna te laat, sorry juf) naar de deur te brengen. Het kluitje is al weg als ik terugloop naar mijn fiets. Op de parkeerplaats staan twee moeders na te praten. Eentje ken ik. Ik kijk haar vragend aan, en ze barsten meteen los met hun verhaal. Het gaat om groep 3, daar ken ik bijna niemand – op een paar broertjes- en zusjes-van na. ‘Het is toch verschrikkelijk: één zo’n meisje dat de hele klas terroriseert. Juf zit inmiddels overspannen thuis en al die invallers doen er verder niks aan. [...] Lees verder

Jeuktaal

De mensen die een luizenprotocol moeten opschrijven zijn niet te benijden. Die wriemelende beestjes tussen de haren, achter de oren en in de nek veroorzaken bij de meeste mensen enorme jeuk. Alleen al als je eraan denkt, krijg je de neiging even op je hoofd te krabben. Toch? Voel je het al kriebelen? Kun je nagaan hoeveel fantoomjeuk je krijgt als je er een heel protocol over moet schrijven…

Het is boeiend hoe ongemerkt sturend taal kan zijn. In de gezondheidszorg is daar de laatste tijd veel aandacht voor. Onderzoek laat zien dat als je mensen vooraf vertelt dat iets pijn gaat doen, zij ook echt meer pijn ervaren. Als artsen en verpleegkundigen hun taalgebruik aanpassen en woorden met negatieve associaties vermijden (zoals pijn, prikken, branden, stinken enzovoorts) blijken medische handelingen comfortabeler voor patiënten te zijn, en ook beter te verlopen. [...] Lees verder

Opties

‘Jemig, kijk deze nou, dat is toch te belachelijk voor woorden. Hoe kan je zoiets doen?’ zegt mijn dochter terwijl ze een tiktokfilmpje aan haar zus laat zien waarin een vader de buggy laat wegrollen en dat maar nét goed afloopt. ‘Die is echt de weg kwijt’ beaamt de jongste eensgezind. ‘Misschien had ie slecht geslapen omdat zijn kinderen aan het spoken waren, of had ie nachtdienst maar moest zijn vrouw naar haar werk en hadden ze geen oppas en moest hij daarom meteen door, of hij was afgeleid door iets buiten beeld dat je niet kan zien, of verzin nog maar wat opties die het ook kunnen verklaren dan alleen maar ‘die is stom’, corrigeer ik mijn kinderen in hun automatische aannames. [...] Lees verder

Op naar de herfstvakantie

screenshot nieuwsbrief samenwerkingsverbandHet Samenwerkingsverband Utrecht Primair Onderwijs  (stad) heeft mij als luis in de pels gevraagd om oudervriendelijk denken en werken hoog op de agenda te houden. Eervol. En nuttig. Ben ook nieuwsgierig naar hoe dat gaat uitpakken. Voor de nieuwsbrief zal ik in elk geval regelmatig columns schrijven. De eerste vind je hier: Op naar de herfstvakantie [...] Lees verder

Podcast voor Mama Baas

Tine de Donder maakt voor de Vlaamse community Mama Baas een podcastserie waarbij ze mensen over uiteenlopende onderwerpen interviewt om kennis over te dragen en ouders van kinderen tot zes jaar een hart onder de riem te steken. Samen gingen we in gesprek over de beginjaren met mijn oudste (dat was even graven, haha), hoe we erachter kwamen dat er sprake was van autisme en welke impact dat had op ons als verse ouders. Nieuwsgierig? Je kunt de podcast onder andere hier beluisteren.

 

Het boek IJskastmoeder waarnaar verwezen wordt in de podcast: https://www.meeleefkaartjes.nl/product/ijskastmoeder/ [...] Lees verder

Wat zou Alice zeggen?

Vandaag is de geboortedag van Alice van der Pas, de ‘Grand Old Lady van de ouderbegeleiding’, zoals Herman Baartman haar noemde in het in memoriam van Trouw toen ze in juli 2017 overleed. Ze is vaak in mijn gedachten. ‘Wat zou Alice zeggen?’, vroeg ik me bijvoorbeeld deze week af bij alle berichten over ‘kwetsbare gezinnen’ en ‘kinderen die onveilig zijn thuis’.

Ze had een pesthekel aan de term ‘kwetsbare gezinnen’, dat weet ik wel. Ze zou erop wijzen dat het niet primair gaat om kwetsbaarheid, maar om veerkracht. Beschermende factoren houden de meest fragiele systemen op de rails, terwijl gezinnen die het ogenschijnlijk voor de wind gaat, bij het minste zuchtje wind van het padje kunnen raken. Dat was precies wat haar fascineerde. [...] Lees verder

Eindpresentaties Ouders ervaren en deskundig

De deelnemers van de training ervaringsdeskundigheid voor ouders showden op 31 januari hun eindpresentaties aan het publiek. Bokshandschoenen gingen uit, maskers af, er werden oordelen gespiegeld, er waren tekeningen, er klonk muziek en er waren odes aan docenten en hulpverleners, die op een eigen manier verschil maakten voor ouders en hun kinderen. Het waren stuk voor stuk prachtig vormgegeven verhalen die – getuige de reacties uit de zaal – recht het hart ingingen. Dat de verhalen van deze ouders hun weg mogen vinden in de wereld. www.ervaringsdeskundigeouders.nl

 [...] Lees verder

Praten met ouders

We praten graag en veel over onze kinderen, maar heb je het ook over hoe het voor jou is om vader of moeder te zijn? Gek genoeg hebben we het daar niet zo vaak over en ploeteren we vaak in ons eentje met vragen, gevoelens en gedachten. Kom daarom vier ochtenden samen met andere ouders het Ouderschapsspel spelen.

Het Ouderschapsspel is bedacht door ouders voor ouders. De vragen zijn gecentreerd rond het in kaart brengen van goede ervaringen, wat je als ouder wil bereiken en wie er met je meedenkt en meehelpt. Het Ouderschapsspel nodigt op laagdrempelige wijze uit tot het uitwisselen van ervaringen en persoonlijke verhalen en er is voldoende ruimte om uit te weiden over gedachten, gevoelens en gedrag. [...] Lees verder

Schrijven met ouders; kom op verhaal!

Kinderen grootbrengen is soms een hele klus. Altijd maar ‘de grootste’ moeten zijn als ouder is bovendien niet gemakkelijk. Vanuit bezorgdheid, frustratie of onzekerheid reageer je soms op een manier die je helemaal niet wilt. Waar komt dat vandaan? Wat vraagt het eigenlijk van ouders om kinderen groot te brengen? In Schrijven met ouders sta je als ouder centraal en onderzoek je je eigen ouderschap. Alle mensen met kinderen van harte welkom: van jong tot ‘oud’.

Schrijfervaring is niet nodig. Deze schrijfsessies gaan namelijk niet over mooi schrijven, of het optekenen van je levensverhaal. Het is een manier om al schrijvende te onderzoeken hoe jij je ouderschap beleeft.

cartoon: Grant Snider

In vijf ochtenden beschrijf je allerlei belevenissen van je ouderschap, vanuit verschillende perspectieven. [...] Lees verder

Facebookgroepen

Op de vooravond van de Verwendag in 2012 is de eerste besloten groep voor ouders van een kind met autisme aangemaakt. Het idee was dat alle deelnemers dan nog lang konden na- en doorpraten. En al snel bleek het ook een fijne plek om van gedachten te wisselen over wat ouders nodig hebben om hun werk goed te kunnen doen. We bedachten regels om de veiligheid in de groep te waarborgen en zorgden ervoor dat de uitwisseling voorop staat en de groep niet vervalt tot een prikbord vol aankondigingen en reclame. Dat blijkt goed te werken.

Al snel vroeg iemand of er ook een aparte groep kon komen voor ouders van een kind met mcdd, en een andere ouder of er dan ook een groep kon komen voor ouders van meisjes met autisme, en toen een voor pubers, (jong)volwassenen, als je partner autisme heeft… En zo zijn er nu een hele stapel besloten facebookgroepen. [...] Lees verder