Macht

‘Mama’, gilt mijn jongste dochter naar beneden (de buren zijn hopelijk al wakker), ‘mama, wat past er bij mijn rose rok?’ Tegenwoordig passen alle kleuren bij elkaar zeggen ze, maar ik ben nog grootgebracht met het idee dat rood en oranje vloekt. Ik roep behulpzaam terug; ‘rood, blauw, paars, wit kan ook, eigenlijk passen alle t-shirts die je hebt er wel bij.’ Hadden we niet afgesproken dat we niet naar elkaar schreeuwen in huis? Nou ja, laat maar even zo. Ondertussen probeert Rosa mij duidelijk te maken dat ‘iedereen’ uit haar klas op vrijdag een koek mee naar school krijgt in plaats van een boterham. Of zij dat voortaan ook mag? Ik heb geen koek in huis dus kom ik er nu gemakkelijk vanaf maar volgende week is die kwestie er natuurlijk opnieuw. [...] Lees verder

Zwakke plek

Bizar hoe kinderen je zwakke plekken altijd weten te vinden. Doe ik nog zo mijn best om het schap met de koekjes voorbij te lopen in de supermarkt, komt mijn jongste enthousiast aanzetten met chocoladebiscuitjes. Het geringste spoortje twijfel van mijn kant maakt dat ze de ruimte pakt waarvan ik nog niet in de gaten had dat ie er was. Want ik hou héél erg van chocoladekoekjes maar ik vind eigenlijk dat we ze niet moeten kopen. Maar eigenlijk is niet duidelijk genoeg voor een kind.

Dus als ik eigenlijk vind dat ze maar één koekje bij de thee mogen terwijl ik er zelf wel meer zou willen, dan vragen ze er twee. Als ik eigenlijk op de fiets naar school wil maar ervan baal dat het regent, gaan ze zeuren of we met de auto gaan. [...] Lees verder

Politie-moeder

 “Kom meisjes aan tafel, we gaan boterhammen eten. Nee, echt stoppen met schommelen nu, dat was de afspraak.”
“Jawel, wél handen wassen, kijk maar eens hoe zwart ze zijn.”
“Hola, eerst een boterham met hartig, dan pas een met zoet.”
“Ga eens rechtzitten, knieën onder de tafel en met vier poten op de grond graag.”
“Nee, nee, niet twee boterhammen met chocopasta achter elkaar.”
“Niet je mes aflikken, met je vinger of aan je boterham.”
“Aan tafel blijven, we wachten tot iedereen klaar is met eten.”
Zomaar een lunch op zomaar een dag. Reuzegezellig, al lees je dat niet af aan bovenstaande teksten. Tussen neus en lippen door handhaaf ik de regels. Op veel dagen gaat dat inmiddels spelenderwijs, heb ik het zelf niet eens in de gaten. [...] Lees verder