Voordragen
Met twee nieuwe dichtopdrachten op zak, het optreden bij de 1000dichters tournee achter de rug en mijn stoute schoenen onder de arm durf ik wel te vertellen hoe blij ik ervan word om het ongezegde te vangen in taal. Dat ouderschap daarbij een belangrijk thema is zal niemand verbazen ;-) Ik dacht altijd dat je gedichten het beste op papier leest, maar ontdek steeds meer hoe het voordragen een extra dimensie kan geven. Elkaar verhalen vertellen is niet voor niets een aloude traditie. Dus heb je een gelegenheid die een dichterlijk intermezzo kan gebruiken? Aarzel niet om contact op te nemen! Wellicht ten overvloede: dat hoeft dus niet met suïcidaliteit te maken te hebben zoals in onderstaande voordracht.
[...] Lees verder
Vakantieverhalen
‘Goeie vakantie gehad?’, buzzt het op het schoolplein. ‘Lekkere zomer gemaakt?’ ‘Weer heerlijk bijgetankt?’ De verhalen vliegen over en weer. De ouders van Ella hebben met hun kinderen een ezeltocht gemaakt. Bagage op de ezel, af en toe een kind erbij en trekken maar. Ik luister er een tikje jaloers naar. Mijn oudste zou dat nooit trekken (als we het geld ervoor hadden), dus gaan we altijd naar hetzelfde huisje op dezelfde camping. Niet zo avontuurlijk, maar een grotere kans dat we de structuurloze zomer zonder al te veel kleerscheuren doorkomen.
De vader van Nikkie vertelt hoe dubbel zijn zomer was, omdat hij voor het eerst zijn kinderen drie weken moest missen toen ze met hun moeder weg waren. De ouders van Hisham zijn zoals altijd in colonne naar Marokko reden. [...] Lees verder
NRC Opgevoed
When He Outgrew Cute
When he outgrew cute
The looks changed from compassion to concerned
Towards him
And towards those who supported him.
And sometimes disgust
Overshadowed concern
As he stubbornly clung to his ways.
When he outgrew cute
The calls increased
Calls desperate for help
Desperate for summer options for a fifteen-year-old in briefs
Desperate for respite
Desperate for adaptive equipment
Desperate for anything that would assist a non-verbal child
Or anyone
And the voices were silent
Or they whispered –
Sorry.
Sorry.
Sorry.
When he outgrew cute
His movements were no longer celebrated
But instead feared
Violent head banging
Aggressive pulling
Dangerous optimism
With the strength of a man
And not that of a child.
When he outgrew cute
The damage began
Damage to walls
Damage to others
And damage to himself
And this damage
Wreaked havoc on more than just objects
It wreaked havoc on psyches as well. [...] Lees verder
Basistraining Netwerk Beter Samen
Voor de ervaringsacademie van Netwerk Beter Samen geef ik, samen met Nely Sieffers, een basistraining aan ouders die met hun ervaringskennis aan de slag willen. Het programma wisselt theorie, praktijkvoorbeelden en interactieve werkvormen af met ruimte om te netwerken met de andere deelnemers. Kijk voor meer informatie op www.netwerkbetersamen.nl. [...] Lees verder
Vuur
De laatste bijdrage dit schooljaar voor de nieuwsbrief van SWV Utrecht PO werd geen column maar een gedicht (waar het hart van vol is…)
[...] Lees verder
Duikelaar
Afgelopen herfst volgde ik via het ILFU een cursus poëzie schrijven bij Ingmar Heytze en maakten we samen ook een bundel. Dat mijn thema ouderschap is zal niemand verbazen. Ik werk nu aan een serie gedichten waarbij het ouderperspectief van ouders van kinderen met suïcidale gedachten wordt belicht. Aandacht voor ouders van pubers/jong-volwassenen die psychisch in nood zijn is broodnodig. Het is een perspectief dat nogal eens onzichtbaar is. Mogelijk biedt het, net als mijn andere boeken, (h)erkenning aan ouders enerzijds en inzicht bij de omgeving/professionals aan de andere kant en kan het zo functie hebben.
Dit is een van de teksten die in de bundel is opgenomen:
[...] Lees verder
Requiem voor een pasgestorven zoontje
Geen bloemen voor wie zeven is:
zij zetten een ijsje op zijn steen
en wachten tot ’t gesmolten is.
Christiaan Johannes van Geel (1917 – 1974)
Uit: Dank aan de koekoek (1980) [...] Lees verder
Maatwerk
Op het schoolplein is een oploopje: een kluitje moeders in verhitte discussie. ‘Het kan zo niet langer, en als de directeur niks doet moeten we…’, vang ik op als ik gehaast langsloop om mijn kind (bijna te laat, sorry juf) naar de deur te brengen. Het kluitje is al weg als ik terugloop naar mijn fiets. Op de parkeerplaats staan twee moeders na te praten. Eentje ken ik. Ik kijk haar vragend aan, en ze barsten meteen los met hun verhaal. Het gaat om groep 3, daar ken ik bijna niemand – op een paar broertjes- en zusjes-van na. ‘Het is toch verschrikkelijk: één zo’n meisje dat de hele klas terroriseert. Juf zit inmiddels overspannen thuis en al die invallers doen er verder niks aan. [...] Lees verder
Recente reacties