Requiem voor een pasgestorven zoontje

Geen bloemen voor wie zeven is: zij zetten een ijsje op zijn steen en wachten tot ’t gesmolten is. Christiaan Johannes van Geel (1917 – 1974) Uit: Dank aan de koekoek (1980)

Bwa-pl

Wij bereikten na een tocht door een druipend bos het Randmeer. Het was alsof een slapende haar ogen opende en ons kende. Jij zal voorop. Ik legde mijn hand op de warme kokosnoot van je schedel. Het licht keek ver je ogen in. Ik zei: dit nu is water. Wa-ter. Wa-ter zei ik nog een […]

Voor Ari

Lieve AriWees niet bang De wereld is ronden dat istie al lang De mensen zijn goedDe mensen zijn slecht Maar ze gaan allendezelfde weg Hoe langer je leefthoe korter het duurt Je komt uit het wateren gaat door het vuur Daarom lieve AriWees niet bang De wereld draait ronden dat doettie nog lang Jules Deelder […]

Om goed voor mij te zorgen

Om goed voor mij te zorgen, verzin ik een kind dat bij me is. Ik kan dus niet de hele dag in bed, en bad, er is een kind dat wacht op mijn aanwezigheid, er moeten komma’s in de dag. Niet roken en niet drinken en niet maar door en doorgaan, en als ik koffiedrink […]

Ingmar Heytze wordt vader in 41 gedichten

In onderzoeken* wordt de geboorte van een eerste kind als een van de meest ingewikkelde overgangen gezien die vaders en moeders individueel en als stel doormaken. Dat begint natuurlijk al daarvóór, bij de zwangerschap. In tegenstelling tot wat de meeste stellen denken, komt de (partner)relatie danig onder druk te staan. Dichter Ingmar Heytze beschrijft het […]

Make the Ordinary Come Alive

Do not ask your children to strive for extraordinary lives. Such striving may seem admirable, but it is the way of foolishness. Help them instead to find the wonder and the marvel of an ordinary life. Show them the joy of tasting tomatoes, apples and pears. Show them how to cry when pets and people […]

Dwaas liedje

Mama. Ik wil van zilver zijn. Jongen, dan krijg je het flink koud. Mama. Ik wil van water zijn. Jongen, dan krijg je het flink koud. Mama. Borduur mij op je hoofdkussen. Dat zeker! Direct! Frederico García Lorca (1898 – 1936) Uit: ‘Liedjes‘ (1996)

De Kinderen

Nog dertien minuten nee twaalf. Ik had de hele dag om te werken maar ik ging lezen en sorteren en kijken hoe ik de dag het best kon indelen en nu heb ik er nog maar elf. Dan moet ik de kinderen halen. Luiers omdoen neuzen afvegen en roepen dat ze niet op hoofden mogen […]

*

‘Slaap maar,’ zeg ik tegen een dochter die allang slaapt en daar wakker van wordt. Het onweert. Misschien wil ik wel dat zij bang is, dan kan ik vader zijn. Maar ik kan niets anders dan samen met haar niets kunnen. Zoals woorden. De dingen gebeuren. Zonder woorden zouden ze ook gebeuren. Maar dan zonder […]

Mijn zoon

Mijn zoon stormt door het huis, een roffel op de trap. Hij is zichzelf een motor. Het lied dat in hem leeft ontsnapt hem soms. Ik hoor hem zingen op de gang en zwijg. ’s Nachts is hij bang, hij twijfelt aan zichzelf, aan ons, de wereld. Ik neem hem in mijn arm en zonder […]