NRC ingezonden brief

In NRC verscheen vorige week een interview met psychiater Floortje Scheepers over onze hypernerveuze samenleving. Ze waarschuwt voor de druk van versnelling en optimalisering, en stelt terecht dat dit niet alleen een individueel probleem is maar een maatschappelijk vraagstuk.

In reactie daarop schreef ik een ingezonden brief. Mijn insteek: wie naar ouders kijkt, ziet hoe diep dit maakbaarheidsdenken zit. Ouders krijgen dagelijks de boodschap dat ze het beter of perfect moeten doen. Maar kinderen groeien niet op onder laboratoriumomstandigheden. Het leven dendert er dwars doorheen: ziekte, verlies, liefde, toeval, geluk. En ja, ook fouten.

Solidariteit met ouders betekent erkennen dat opvoeden risico’s en kwetsbaarheid met zich meebrengt. Niet alles is maakbaar, en dat hoeft ook niet. Het vraagt om vertraging in plaats van protocollen, verbinding in plaats van isolatie, en ruimte voor verschil in plaats van vastgelegde normen. [...] Lees verder

Suïcidepreventieweek

Bij #WSPW, de wereldwijde suïcidepreventieweek, ligt de focus vooral op het voorkomen van suïcides, dat snap ik. Maar ja, mijn hart gaat uit naar al die ouders-van. En dan vooral voor die grote groep van ouders van kinderen (jong en oud) die – af en aan, tijdelijk, langdurig – worstelen met suïcidale gedachten. Dat is niet wat je voor ogen had toen je aan kinderen begon. ‘Als ze maar gelukkig zijn’ is allang een gepasseerd station, maar hoe en wat dan wel? Als je niks kunt doen, hoe hou je dan uit? Mijn wens voor deze week (en die andere 51 weken in het jaar) is een beetje liefde en aandacht voor die ouders. Hoe onmachtig het ook voelt. Zodat ze voelen dat ze ertoe doen en niet helemaal alleen zijn. [...] Lees verder

Rode lijn

Op Poetry International was ik te gast bij het open podium waarbij het thema ‘heldenstemmen’ was. Ik maakte een setje gedichten waarin ouderschap een terugkerend thema was. Sterke zakdoek schreef ik voor alle ouders die kinderen grootbrengen in oorlogstijd.

Mijn vader had trucjes. Een rode zakdoek om melktanden te trekken (dan zagen we het bloed niet) noemde hij ‘sterke zakdoek’. En hij had pepermuntjes die magische krachten gaven als we verdwaald waren. Dit is een ode aan ouders – overal ter wereld – die zwaarder geschut nodig hebben om hun kinderen gerust te stellen.

Sterke zakdoek

Aan de andere kant van de rode lijn
spelen ouders
verstoppertje met drones
doen wedstrijdjes 
wie het minst kan eten
bouwen hutten
voor hun kinderen
verzinnen sprookjes
die ze zelf willen geloven.

Hoor je het donderweer?
Kom! Snel 
naar de geheime speelplaats.
Pak de sterke zakdoek
en onze krachtpillen
die beschermen

kruip in mijn broekzak
wie niet weg is
is gezien.
 [...] Lees verder

Volkskrant

Dit zat me al langer dwars. Leuke verrassing dat het de brief van de dag is geworden in de Volkskrant.

screenshot krantPraat niet alleen over moeders

Mooi dat moederschap eindelijk serieus wordt genomen in de kunst (Zondag, 17/5). Maar waarom blijft het bij moederschap? En waarom zoveel focus op opvoedstress, op de ‘mental load’, op individuele worstelingen? Ouderschap is meer dan opvoeden.

Laten we oog krijgen voor ouderschap als levenslang transformerend en spreken over ouderschap als positie – in relatie tot een kind, tot een partner, tot de samenleving.

Het is geen privéprobleem dat vrouwen moeten oplossen, maar een fundamentele, gedeelde transformatie: lichamelijk, relationeel, maatschappelijk en existentieel.

Ouderschap vormt, schaaft, botst en beweegt. Het verdient het om als volwassen thema benaderd te worden – inclusief vaders, co-ouders, niet-biologische ouders en alles ertussenin. [...] Lees verder

Frontaal Podium

Wat een mooie afwisselende avond van Frontaal Podium (zoek ze op, ga erheen!). Vereerd dat ik daar ook op het podium mocht staan tussen de professionele schrijvers en dichters. Hier de opening (Op handen dragen) van mijn setje van vijf gedichten rond taboe (het thema van de avond) en ouderschap. Het verlangen om over te dragen wint het van de spanning om op te treden. Dus ja, ik wil dat van harte vaker doen :-)

 [...] Lees verder

Trouw opvoedvraag en woord van de dag

 

Een vraag beantwoorden voor de Opvoedvraag van Trouw vind ik altijd leuk omdat het weer een kans is om een lampje op de ouders te zetten. Maar deze keer pakt het wel héél leuk uit want kijk nou, een van de woorden uit mijn bijdrage is tot woord van de dag gebombardeerd. Apetrots.

In de pdf lees je mijn bijdrage aan de vraag van een ouder die worstelt met alle feestdagen. Moet je daar per se aan meedoen, vraagt ze zich af. [...] Lees verder

Groei

foto van opengeslagen boekenHet is de Week van de Opvoeding. Goeie week voor de (online) primeur van het gedicht Groei. Eerder las ik ‘m voor tijdens Dichters in de Prinsentuin tijdens een blokje ‘ouderschapsgedichten’. Tot mijn verrassing en ontroering ontlokte het een hartstochtelijk ‘Ja!’ van een luisterende vader. Benieuwd of dat herkenbaar is?

Groei

Stel het is geen wedstrijd
hoe hard je baby groeit
wanneer hij omrolt
stapjes zet of hapjes eet.

Stel het maakt niet uit
hoe hard je zorgt
hoeveel foto’s je maakt
speeltjes koopt of uitjes doet.

Stel je kunt ze niet beschermen
tegen hobbels en verdriet
omdat ze zelf moeten vallen
om te voelen wat jij voorziet.

Stel je zou vooruit in de tijd
terug kunnen bladeren
getuige zijn van onbeholpen pogingen
met beste bedoelingen. [...] Lees verder

Eens

Bizar hoe kinderen je zwakke plekken altijd weten te vinden. Doe ik nog zo mijn best om het schap met de koekjes voorbij te lopen in de supermarkt, komt mijn jongste enthousiast aanzetten met chocoladebiscuitjes. Het geringste spoortje twijfel van mijn kant maakt dat ze de ruimte pakt waarvan ik nog niet in de gaten had dat ie er was. Want ik hou héél erg van chocoladekoekjes maar ik vind eigenlijk dat we ze niet moeten kopen. Maar eigenlijk is niet duidelijk genoeg voor een kind.

Dus als ik eigenlijk vind dat ze maar één koekje bij de thee mogen terwijl ik er zelf wel meer zou willen, dan vragen ze er twee. Als ik eigenlijk op de fiets naar school wil maar ervan baal dat het regent, gaan ze zeuren of we met de auto gaan. [...] Lees verder

Wending

‘Hij verveelt zich te pletter, dat vind ik zó moeilijk. Hij heeft geen vriendjes, hij kan de straat niet op, zijn kleine zusje haalt hem het bloed onder de nagels vandaan als ze zijn legobouwwerken “per ongeluk” omstoot en ik heb ook geen tijd en zin om dagelijks urenlang in de kou ergens in een of andere buurtspeeltuin op de rand van de zandbak te hangen. Ja sorry, dan ben ik maar niet de ideale moeder. Maar ik maak me wel zorgen om hem. Nog geen zes jaar en nu al overal buitengesloten. Kleuters zijn hard hoor. Maar ja, ik zie zelf ook wel dat hij de gemakkelijkste niet is. Hij herkent alle automerken inclusief de verschillende uitvoeringen, terwijl we zelf niet eens een auto hebben, hahaha. [...] Lees verder

Oudervriendelijk samenwerken

Voor Netwerk Beter Samen schreef ik eerder al over oudervriendelijke taal en nu is er ook een brochure die beknopt de ouderschapstheorie van Alice van der Pas belicht. Ik weet dat ze daar zelf haar twijfels bij zou hebben gehad (‘dan denken ze het te weten, maar het is gelaagder dan de meeste werkers door hebben’, zei ze ooit) maar ik heb toch een poging gewaagd haar gedachtegoed eer te doen… Dat de brochure Oudervriendelijk samenwerken (te downloaden na achterlating van je mailadres) mag inspireren en aanzetten tot nadere verdieping! [...] Lees verder