Dit zat me al langer dwars. Leuke verrassing dat het de brief van de dag is geworden in de Volkskrant.
Praat niet alleen over moeders
Mooi dat moederschap eindelijk serieus wordt genomen in de kunst (Zondag, 17/5). Maar waarom blijft het bij moederschap? En waarom zoveel focus op opvoedstress, op de ‘mental load’, op individuele worstelingen? Ouderschap is meer dan opvoeden.
Laten we oog krijgen voor ouderschap als levenslang transformerend en spreken over ouderschap als positie – in relatie tot een kind, tot een partner, tot de samenleving.
Het is geen privéprobleem dat vrouwen moeten oplossen, maar een fundamentele, gedeelde transformatie: lichamelijk, relationeel, maatschappelijk en existentieel.
Ouderschap vormt, schaaft, botst en beweegt. Het verdient het om als volwassen thema benaderd te worden – inclusief vaders, co-ouders, niet-biologische ouders en alles ertussenin.
Zolang we alleen de vrouwelijke ervaring centraal stellen, en die framen als overbelasting, blijft het beeld onvolledig. Pas als we ouderschap zien als gedeeld en relationeel, als een scholingsweg in interactie, ontstaat er ruimte voor ontwikkeling. Kunst kan daarin gidsen – maar dan moet ze breder durven kijken.
Recente reacties