Routineus vul ik tijdens het ontbijt de trommels met bruine boterhammen, één met kaas, en bij wijze van concessie één met chocopasta. Dan nog de drinkbekers en een stuk fruit en ze kunnen er weer een hele schooldag tegenaan. Tevreden sorteer ik de stapeltjes uit. Dat heeft deze moeder weer mooi voor elkaar. “Mama, mag ik een koek mee?” Pardon, waar komt dat opeens vandaan? “Iedereen heeft altijd een koek mee en wij nooit. Wij hebben altijd fruit, ik wil ook een koek mee naar school.” Iedereen – altijd, galmt het na in mijn hoofd. Hebben kinderen op deze leeftijd wel vaker last van, het is aan mij om dat te relativeren. Aan de andere kant, misschien ben ik wel te braaf? Grijpen moderne ouders inderdaad een pakje drinken en een voorverpakte koek uit de lang houdbare voorraad en is iedereen blij. De stilte duurt al te lang, ik moet nú antwoord geven. “Nee schat, zo doen wij dat niet.”
Wat zeg ik nu? Heeft het Balkenende-virus mij te pakken met zijn ‘zo zijn onze manieren’ of snijdt het hout wat ik zeg? Gister ook al toen we met zijn allen naar de film gingen en mijn oudste zei “há dan gaan we lekker popcorn kopen” want dat had ze laatst met een vriendje ook gedaan. Als vanzelf floepte “nee meis, wij eten niet onder de film” eruit. “Oh ja”, zei ze en daarmee was de kous af. Zeven en negen zijn ze nu, die meiden van mij. Ze kleden zichzelf aan, zijn zindelijk geworden, zeggen dankjewel en alsjeblieft, onthouden afspraken en regels (meestal) en zijn vertrouwd met het ritme van de dag, de week, het jaar. Dat is alvast gelukt. De discussies gaan nu over waarom we het doen zoals we het doen. “Iedereen mag Nickolodeon en Jetix kijken”, “iedereen gaat pas om negen uur naar bed”, “iedereen mag oorbellen”, “alle meisjes uit mijn klas zitten op paardrijden” en “iedereen eet elke week patat”.
Terug naar “iedereen heeft altijd een koek mee naar school”. Waarschijnlijk zijn wij het laatste huishouden op aarde dat geen koeken in huis heeft dus het antwoord is eenvoudig maar daar gaat het Estelle natuurlijk niet om. Ze wil erbij horen, niet afwijken én iets lekkers bovendien. Ik wil haar gezond laten eten, niet buigen voor de groepsdruk en misschien wil ik ook nog wel het goede voorbeeld geven. Maar ik ben de beroerdste niet en mijn meisje begrijpt ook best waarom fruit gezonder is. Elke vrijdag een koek mee is het compromis waar we ons beiden in kunnen vinden. Zo doen wij dat.
Oh, wat een lekker stukje! Ik ben gezwicht… De juf van mijn dochter vindt het echter niet goed, dus de roze koeken worden weer ingeruild voor een banaan.
Maar popcorn is het wel onder de film. Niet de grootste bak en zeker niet met coooolaaaaa, maar ik doe het wel…
Bij de 1e hield ik het allemaal nog stug vol, tot de 2e weigerde te eten en ik blij was dat er een witte boterham met hagelslag en vette boter in ging… Ik moet het eerlijk toegeven…
Maar ieder keer vind ik ook dat wij dat ei-gen-lijk niet doen!
hahaha eigenlijk doen we dat niet, die is ook mooi, en herkenbaar ;-)
Goedzo, volhouden hoor, als je eenmaal toegeeft is het einde zoek. De meiden zullen blijven zoeken naar zwakke punten bij ma…
Mijn moeder zei altijd dat ik dat maar moest kopen/eten als ik uit huis was; de eerste maanden “op mezelf” heb ik kotsend boven de toilet gehangen (en gaf haar toen gelijk) ;-)))
Zo doen wij dat ook! Maar als compromis dan wel weer met een ‘gezonde’ koek. En alleen op de ‘korte’ dagen zodat de heren ’s middags genoeg tijd hebben om de 2 stuks fruit van die dag ook nog op te eten. Bovendien, beetje gemeen, als ze er zelf niet aan denken op een korte dag gaat er gewoon fruit mee. Tenzij we nou weer net die dag haast hebben ’s ochtends. Soms moet een mens ook een beetje praktisch zijn, denk ik.
Ben ook niet zo heel streng in de leer. Hier wordt ’s middags uit school eerlijk gezegd meestal wel een lekker koekje gegeten of een snoepje. Tja, en op de dag dat ze naar de oppasmoeder gaan, hebben ze dan geluk (in hun ogen): die is een stuk scheutiger met snoep en chips.
prima compromis!
dag Annelies, soms echter moet je ook afwegen of je je moet aanpassen, toch? Op de school van mijn oudste zijn koeken de uitzondering, bij mijn jongste de regel. Waar ga je dan als ouder staan?
dag Ing, is een gezonde koek net zoiets als friet eten maar dan wel met sla erbij ;-) ? Nee ik snap je wel, geen roze koeken maar iets verantwoords met rozijnen. Dat past ook wel bij school. Maar ik ben met je eens dat snoepen niet uit den boze is, niks vervelender dan smikkelen met schuldgevoel. Dan heb je van beide het slechtste…
dag Mo, en hoe trok jij je lijn?
Ik heb ze wel in huis, koeken, maar niet in de schooltas: wel fruit (vandaag twee mandarijntjes), brood en iets te drinken. Maar helemaal in de hand heb ik het niet, want er wordt op de opvang ook gegeten en gelukkig ook fruit uitgedeeld. Ik vind wel dat je een mooi compromis hebt gevonden, zo probeer ik dat inderdaad ook te doen.
Eigenlijk mag ik niet meepraten, want geen kinderen. En nu is anders dan toen. Wat ik lees is dat je dochter het helemaal begrijpt, alleen die anderen… Kan je de koek niet in 2en doen, dan heeft ze 2 dagen koek, of vind je dit wel erg lullig van me ;-)
Wat schrijf jij toch lekker. Enne, lang leve het compromis!!
Estelle weet het nog niet, maar wanneer haar vriendinnen straks met een BMI van 31 zuchtend bij de huisarts zitten en zich diep bedroefd afvragen hoe het gewicht te moeten verliezen, zal ze je dankbaar zijn.