Casus
Terwijl ik in het café op mijn afspraak zit te wachten laat ik mijn gedachten alvast gaan over het gesprek dat we straks zullen hebben. Ik ken deze mensen nog niet en ben nieuwsgierig naar hun manier van werken. Ze worden vaak ingeschakeld als niemand meer weet wat er moet gebeuren. Hebben ze zoveel meer kennis dan alle andere betrokkenen of zijn ze gewoon handiger in overleggen en afstemmen? Lukt het ook wel eens niet, vraag ik me af, en wat doen ze dan?
We schudden handen, bestellen koffie, maken globaal kennis en ik vraag hen waar ze op dit moment mee bezig zijn. ‘Dat is wel leuk om te vertellen’, steekt de ene enthousiast van wal ‘ik kom net bij een heel interessante casus vandaan.’ [...] Lees verder

‘Mag ik ook muziekles?’ Smekend kijkt ze me aan. De oudste is klaar met zwemles en op de open dag van de muziekschool oriënteren we ons welk instrument geschikt is voor haar. De jongste is mee en heeft zojuist haar hart verpand aan de viool. ‘Eerst zwemles lieverd, daarna mag je ook kiezen voor een instrument.’ Ik ben verbaasd dat ze zo gegrepen is door die viool, al kan het natuurlijk ook de lieve juf zijn die ernaast stond. Stiekem vind ik het heel leuk en droom ik al van samen musicerende zusjes. Maar ze is pas vijf dus die bevlieging kan ook zo weer over zijn. Eerst maar eens iets passends vinden voor de oudste. Ze probeerde een gitaar, een accordeon, een cello (mams zwijmelt al weg) en een klarinet en heeft ze allemaal afgekeurd. [...]
Verlegen stapt ze bij me binnen. Ik weet van de buurvrouw dat ze graag bij me komt poetsen maar zich schaamt dat haar Nederlands beperkt is. Ze wil graag oefenen en heeft gevraagd of ik, net als de buurvrouw, tijdens haar pauze samen koffie wil dringen.
Nieuwsgierig wat anderen zeggen over Uitvindboek? Hieronder een greep uit de recensies. Uitvindboek voor ouders is te leen in de bieb (ook het ebook) en te koop bij je boekwinkel, online of rechtstreeks bij de 
‘Hee hoe is het, alles goed?’, vraagt de moeder van het vriendinnetje van mijn jongste als ik naast haar schuif op de ouderavond. Alles, alles, dat is wat veel protesteert mijn hoofd en vlug scan ik op hoofdlijnen hoe we er voor staan als gezin. We hebben werk, het dak lekt niet, we willen nog bij elkaar blijven, kunnen de rekeningen betalen en over onze gezondheid mogen we ook niet klagen (al heeft de oudste hevig liefdesverdriet en de jongste keelpijn maar dat tellen we even niet mee). Dus ik antwoord: ‘Ja prima, en bij jullie?’ Ietwat zorgelijk meldt ze dat haar dochters perfectionisme uit de hand begint te lopen en de faalangst steeds meer de overhand krijgt en dat ze nu ook moeilijk gaat doen met eten. [...]
Najaar 1998. Er staan écht twee blauwe streepjes op de zwangerschapstest. Help!
Recente reacties