Vroeger was ik
anders net als nu
vol plannen, dromen, vooroordelen
hoe het eigenlijk zou moeten
ik wist nog niet
hoe tijd verliest, vervreemdt, vergeeft
bevrijdt.
Eerder zou ik
rennen vliegen springen
in gevecht tegen de klok
zoals ik nu minuten sprokkel
om te zijn − te blijven
herinneringen maken
voorgoed.
Van helder glas
naar glas in lood
een brute wirwar van levensdraden
steeds dichter bij mezelf
met alles dat tekortschiet
buigen wij ons
een weg.
In opdracht van Niet alleen ziek. Een project van BMP dat aandacht vraagt voor de impact van langdurige ziekte van ouders op hun ouderschap.
Recente reacties